زندگی ادامه می یابد
روزهای مدیدیست پی فرصت آزاد بدون تنشی برای نوشتن می گردم اما نمی یابم. تعطیلات تاسوعا و عاشورا امسال فرصتی بوجود آورد که بعد از سالها، اینبار تنها با یاد عمو حسین در مراسم امام حسین شرکت کنم. حضور او با شور و اشتیاقش در تمام لحظات با ما بود و هر "یا حسین" برای من غم از دست دادن او را تازه می کرد. هر چند مامان هم لحظه ای از من جدا نبود و زندگی بی درک وجود این عزیزان بی ارزش تر از قبل جریان داشت.
حامد و مریم با همه زجری که از نبود پدر و خواهرشان می برند تصمیم مهمی را برای ادامه زندگی خود گرفتند و شریک زندگیشان را برگزیدند. نمی دانم چقدر تحت تاثیر احساسات این تصمیم گرفته شده اما امیدوارم عاقبت خوبی نصیبشان گردد.
تحمل فقدان عزیزان و ادامه زندگی بدون آنها واقعا سخت است اما چاره ای نداریم جز رفتن و رسیدن به سرنوشت محتوم.
اینگونه است که زندگی ادامه می یابد.
روحشان شاد.